DKF Ósemka oraz Fundacja zapraszaja do kina

Ruszyła III edycja projektu finansowanego ze środków Fundacji ANWIL DLA WŁOCŁAWKA pt. Akademia Dokumentalna. Tym razem organizatorzy – Stowarzyszenie DKF Ósemka – przygotowali cykl najlepszych światowych filmów dokumentalnych nawiązujących do tematyki programu grantowego Fundacji „Ocalić od zapomnienia”.

W lipcu będzie można obejrzeć 5 dokumentów. Seanse, podobnie jak w latach poprzednich, odbywać się będą w poniedziałki w sali Multikina. Wstęp, dzięki wsparciu Fundacji, jest bezpłatny.

Poniedziałek, 08.07.2019 r., godz. 19:00

„Czas lasów”

reż. François-Xavier Drouet, Francja, 2018, 103 min.

Dziś model leśnictwa przemysłowego rozwija się w przyspieszonym tempie. Film przedstawia, na czym polega proces ingerencji w życie przyrody i jakie ma skutki uboczne. Zadaje pytanie o jego możliwe alternatywy. Zanim człowiek zaczął bezmyślnie i masowo ingerować w życie lasów, te rządziły się własnymi prawami zrównoważonego rozwoju. Obumarłe drzewa były wystawione na działania przyrody, nie było wycinek, tępienia zwierzyny leśnej czy pozyskiwania pożytków leśnych. Potem pojawił się człowiek i zaczął zarządzać gospodarką leśną zgodnie ze swoją technologiczną i ekonomiczną myślą. Las potraktowany został użytkowo – zaczął zaspokajać jego potrzeby, stał się dostarczycielem drewna, zwierzyny, owoców i grzybów. Dziś las jako symbol autentycznie dzikiej przyrody przechodzi bezprecedensową fazę industrializacji.

Poniedziałek, 22.07.2019 r., godz. 18:00

„Igrzyska pamięci”

reż. Janet Tobias, Claus Wehlisch, USA, Niemcy, 2018, 87 min,

Pamięć jest nieodzownym elementem naszego życia. Przenika każdy jego aspekt. Bez pamięci nie istniejemy, jesteśmy nikim, bo pamięć czyni nas ludźmi. Film przedstawia ekscytujący wgląd w życie czterech mistrzów zapamiętywania z USA, Wielkiej Brytanii, Niemiec i Mongolii, którzy walczą w konkursie o tytuł World Memory Champion.

Obserwujemy, jak trenują, godzinami budując w głowie niesamowite struktury pamięci poparte obrazami. W ten sposób udaje im się dokonać wyczynów, które wydają się niemożliwe. Potrafią w 22 sekundy zapamiętać ułożenie talii kart, w 15 minut - ponad 150 twarzy, w 5 minut - 700 liczb binarnych. Poprzez animacje film pokazuje, w jaki sposób ci geniusze wykorzystują unikalne techniki wizualizacji, aby zapamiętać niesamowitą liczbę danych. Na naszych oczach, niemożliwe staje się rzeczywistością.

Poniedziałek, 22.07.2019 r., godz. 19:40

„Sakawa”

reż. Ben Asamoah, Belgia, Holandia, 2018, 81 min.

W Ghanie na wysypiskach elektronicznych śmieci znajduje się skarbnica informacji. Otwarcie twardych dysków i uzyskanie dostępu do zdjęć i danych osobistych ich byłych właścicieli to stosunkowo prosta sprawa. W internecie prawie każdego można oszukać, znając imię, nazwisko i adres. Młoda matka z Ghany ze zdumieniem patrzy na amerykańską ulicę, którą „wyklikała” w Google Maps w ciągu kilku sekund – to Ama, należąca do grona ghańskich internetowych oszustów zwanych Sakawa, łączących współczesne oszustwa internetowe z tradycyjnymi afrykańskimi rytuałami wudu. Oszukują głównie obcokrajowców, szczególnie z Europy. Mają na to łatwe wytłumaczenie. Kraje europejskie okradały Afrykę z zasobów takich jak złoto, boksyt, kobalt, diamenty przemysłowe, fosforowe, skały, metale z grupy platynowców, wermikulit, czy cyrkon. A teraz oni – oszuści z Sakawy odbijają to sobie z nawiązką. Kradnąc pieniądze z Europy, postrzegając to jako akt zadośćuczynienia za popełnione na nich wcześniej kolonialne zbrodnie. W ubogiej Ghanie to jeden ze skutecznych sposobów na przetrwanie i poradzenie sobie z wszechobecnym bezrobociem. Brak skrupułów nie razi tu nikogo. Ile współczucia można się spodziewać po kimś, kto co tydzień musiał kupować rybę o wartości 250 euro dla swojego szefa, podczas gdy sam zarabiał zaledwie 12 euro miesięcznie?

Poniedziałek, 29.07.2019 r., godz. 18:00

„Serbka”

reż. Nebojša Slijepčević, Chorwacja, 2018, 72 min.

Zanim Oliver Frljić wystawił na scenach warszawskiego Teatru Powszechnego „Klątwę” i zyskał miano najbardziej znienawidzonego reżysera teatralnego w Polsce, analogiczny tytuł zapewnił sobie w rodzimej Chorwacji. W 2013 roku spektaklem „Aleksandra Zec” wbił kij w mrowisko lokalnego konfliktu chorwacko-serbskiego. Przenosząc na scenę teatru autentyczną historię zamordowanej w 1991 roku 12-letniej Serbki, ożywił stare demony. Odpowiedzialni za tę śmierć Chorwaci nigdy nie zostali ukarani.

W „Serbce” jesteśmy świadkami prac nad realizacją spektaklu, pierwszych prób czytanych, ćwiczeń dramaturgicznych i prywatnych przygotowań aktorów. Wraz ze zbliżającą się premierą narastają konflikty, jeden z aktorów polemizuje z reżyserem, a grająca w spektaklu nastolatka zastanawia się, czy ujawnienie serbskiej narodowości nie spotka się z agresją otoczenia. Na scenie ożywają nieprzepracowane kolektywne traumy i indywidualne lęki. Emocje, eskalowane przez reżysera na potrzeby przedstawienia, nie zawsze znajdują bezpieczne ujście, a nad teatrem zbierają się czarne chmury.

Poniedziałek, 29.07.2019 r., godz. 19:30

„Ustrzelić mafię”

reż. Kim Longinotto, Irlandia, USA, 2018, 94 min.

Letizia Battaglia to kultowa postać we Włoszech. W latach 70. XX wieku była pierwszą włoską fotoreporterką dokumentującą brutalne morderstwa i wpływ mafii na życie zwykłych ludzi. Jej czarno-białe zdjęcia z tamtego czasu nie straciły siły przekazu. Dokumentują historię Cosa Nostra, ukazują rzeczywistość przemocy, krwi, władzy i kontroli, jaką rozpościerała mafia. Uderzające, szokujące, wymagające odwagi i rejestrowane z narażeniem życia fotografie portretują bezwzględny świat ucisku i strachu. Oglądamy sycylijską codzienność: od ślubów po brutalne morderstwa kobiet i dzieci. Poznajemy historię ludzi, którzy z powodu obawy o swoje życie decydowali się milczeć o popełnianych zbrodniach. Zdjęcia są wyzywające i jednocześnie namiętne, podobnie jak życie Battaglii, która świadomie zrywała z konwenansami społecznymi.

Letizia Battaglia po ślubie, który zakończył się wczesnym rozwodem, żyła w wolnych związkach, przeważnie ze zdecydowanie młodszymi od siebie partnerami. Film jest portretem tej wyjątkowej osobowości. Przeplata czarno-białe fotografie z materiałem archiwalnym z tamtych czasów i szczerymi rozmowami z artystką, która neguje romantyczną narrację o mafii i przedstawia jej prawdziwe, okrutne oblicze.